یک مخاطب (از نوع) با گراند دام از مد بریتانیا (2024-25)

۲۱ آذر ۱۴۰۳ آپ آرت هنر مدرن در صنعت مد ، اخبار ، فرهنگ و کشور خلاقیت ، هنر آوانگارد ، دانشجویان ، برند ، هنر آوانگار و مفهومی ، رنگ ، آموزش ، با ، از

مجله بنیادی

حیف است که شخصا با دیم ویوین وست وود مصاحبه نکنیم. به هر حال، این شخصیت یکی از قابل تشخیص ترین و باغه های مد است. مد او اغلب برای ایده‌های زیبایی‌شناختی، از طریق لباس‌هایی که با همسرش آندریاس کرونتالر طراحی می‌کند، و همچنین ایده‌های سیاسی، کاملاً بدبینانه‌ترین ایده او است. تصورات سیاسی اغلب از طریق لباس او بهتر از شخص واقعی او برانگیخته می شود شناخته می شود.

گفتگوی وست وود غالباً مماس و گاهی اوقات بدبینانه است. این کاملا قابل درک است او بسیار باهوش است، افکارش پیچیده و چندلایه است، و اگرچه لباس پیچیده‌اش اغلب می‌تواند به طرز مبتکرانه‌ای آن جنبه‌های مختلف را منتقل کند، او گاهی اوقات از مانع انتقال آن‌ها در کلمات می‌گذرد.

صحبت با او را نباید از دست داد، باید این گفتگو را انجام میدادم. من در نیویورک بودم و قسمت ایالتی فصل پاییز/زمستان 2015 را پوشش می دادم، تا زیر زانو در برف و درگیر مطلب ویکتوریا بکهام بودم، در حالی که وست وود و تیمش در مقر او در Battersea محاصره شده بودند و در دو خط و مسیری که هر کدام را نشان می دهد سنگ تمام گذاشتند. فصل لباس زنانه با برچسب قرمز او، محدوده ای با قیمت پایین تر که به شدت به آرشیو طراح متکی است، در هفته مد لندن نمایش داده شد. برچسب طلا از سال 1992 در هفته مد پاریس ارائه شده است.

با این حال، اگرچه سخنان او از طریق ایمیل‌هایی که به دفتر مطبوعاتی او می‌پرداختند، منتقل می‌شد، احساس می‌کنم که به اندازه یک تبادل با وست‌وود هستم. پیش‌نویس‌ها اغلب اصلاح می‌شد، ضرب‌الاجل‌های اولیه از دست می‌رفت.

مبادله نه تنها با وست وود، بلکه با کرونتالر نیز انجام شد. او وست وود را در سال 1988 در مدرسه هنرهای کاربردی وین هنگامی که 25 سال از او کوچکتر بود ملاقات کرد. وست وود می‌گوید: «فکر می‌کنم سال آینده عروسی نقره‌ای ماست و ما بیش از این مدت با هم کار کرده‌ایم. زمانی که من معلم بودم در وین با هم آشنا شدیم و آندریاس برای تجربه کاری آمد. او اولین بار در سال 1989 با Westwood در زمینه طراحی مد همکاری کرد. آنها در سال 1993 ازدواج کردند. به قول او: "من ماندم و دیگر برنگشتم."

امروزه کرونتالر مدیر خلاقانه شرکت Westwood است که در کنار بنیانگذار کار می کند. پیش‌فرض این است که وقتی وست‌وود بازنشسته شود، او در آوریل ۷۴ ساله می‌شود، او هدایت شرکت را بر عهده خواهد گرفت. اما وست وود اغلب در همکاری با خلاقان دیگر کار کرده است. در دهه 70 و اوایل دهه 80، او در کنار مالکوم مک لارن کار می کرد. لباس هایی که آنها ابداع کردند به تعریف حرکات پانک و نو رمانتیک کمک کرد. وست‌وود بهترین کار را با کسی انجام می‌دهد که ایده‌های خود را مطرح کند.

من عاشق طراحی با آندریاس هستم. او می‌گوید، مانند همه طراحان مرد بزرگ جهان، زنان را بر روی یک پایه قرار می‌دهد.

ایده های آندریاس بسیار بزرگ است. وقتی برای اولین بار در دوران دانشجویی با او آشنا شدم، دختر مجبور شد از نردبانی بالا برود تا لباسی را که ساخته بود به بهترین شکل نشان دهد.

من کمک کردم تا ایده های او را مشخص کند. من یک لنگر هستم. و او در ایده های من قفل شد و آنها را به پیروزی های جدید تبدیل کرد."

کرونتالر موافق است. او می‌گوید: «ما واقعاً با نقاط قوت یکدیگر کار می‌کنیم. "به نظر می رسد که ما نمی توانیم بدون یکدیگر کار کنیم.

باورنکردنی است که او چگونه می تواند هر روز چیزی شگفت انگیز به دست آورد. ویوین ذهنی اصیل دارد که مدام از خود دور می شود. ما از بسیاری جهات برعکس هستیم، اما متضادها جذب می شوند و جاذبه عمیقی وجود دارد. من فقط او را دوست دارم، این که او چگونه است و چگونه جهان را می بیند."

وست‌وود، نوشته‌هایش به همان اندازه که سخنرانی‌اش جذاب است، وارد می‌شود: «فکر می‌کنم باید اشاره کنم که آندریاس کسی است که از نزدیک با تیم ما کار می‌کند، و چون ما بسیار مشغول دو نمایش هستیم که در راه است. او قطع می شود و این مصاحبه را عمدتاً به من واگذار می کند. در غیر این صورت ممکن است بیشتر پاسخ داده باشد یا نه. من و او هر دو رئیس هستیم.»

وست وود در ابتدا معلم مدرسه ابتدایی بود. هنوز یک حس آموزشی در لباس او وجود دارد، نیاز به انتقال دانش. وقتی صحبت از شعارهایی می‌شود که از زمان پانک، کلمه «نابود کن» بخش عمده‌ای از کار او بوده‌اند، از آن شگفت‌زده می‌شوید، به عنوان مثال، نوشتن بزرگ روی یک تی شرت.

در اواخر، او به جای تحریک تخریب، مسائل زیست محیطی را برجسته کرده است. وست‌وود می‌گوید: «می‌دانم اگر می‌خواهید لباس‌ها سیاسی باشند، به شعارهایی روی لباس‌ها نیاز دارید و بله، پانک برای من سیاسی بود. دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم توسط مرگ و نابودی اداره می‌شود و تصور من از پانک این بود که ما به این رهبران جنایتکار نیاز نداریم. به همین دلیل من از هرج و مرج حمایت کردم. پانک های جوان تمام ارزش های بزرگسالان را رد کردند. سپس متوجه شدم که این کافی نیست که بگم و تف کردن.

برانگیخته شدن نیاز به ایده دارد و ایده ها از فرهنگ سرچشمه می گیرند. فرهنگ به شما لنگر، ریشه می دهد و از آن دیدگاه خود را می سازید. اگر فرهنگ واقعی داشتیم در خطر فروپاشی محیط زیست نبودیم. الان با گرافیک و شعار به جوانان می گویم که تبلیغات جای فرهنگ را گرفته است. تبلیغات برای مصرف و مکیدن: حواس پرتی بی وقفه! فرهنگ درگیر شدن با جهان و گذشته ماست... شما از آنچه می گذارید بیرون می آورید.

"می ترسم وقت نداشته باشم با توضیح کامل ادامه دهم. اما اگر تغییرات آب و هوایی را متوقف نکنیم، به زودی با انقراض دسته جمعی همه گونه های حیات مواجه خواهیم شد.»

با وست وود، این بحث معمول طراح مد نیست. اگر قرار بود فردا دنیا به پایان برسد، دوست داشت به خاطر چه چیزی از او یاد شود؟ وست وود می‌گوید: «بهترین و مفیدترین کاری که تا به حال انجام داده‌ام، تحلیل من درباره پایان سرمایه‌داری است. و او پیوندی به وبلاگ انقلاب آب و هوایش برای من می فرستد.

من استدلال می کنم که لباس های او این ایده ها را به مراتب مختصرتر نشان می دهد. و، امیدوارم، اگر فردا نشانه آرماگدون باشد، او به خاطر آن ها به یادگار بماند. IndependentView بیشتر از راهنمای Viva's Insiders به لندن که توسط Toni&Guy برای شما آورده شده است.

مصاحبه ای ماندگار

در مورد هنر آوانگارد بیشتر بخوانید: