مجله بنیادی
تاریخچه کوتاه منسوجات ژاپنی
ابریشم ممکن است به دلیل زیبایی و ارزش خیره‌کننده‌اش برای مد کردن کیمونوهای مجلل، شناخته‌شده‌ترین منسوجات ژاپنی باشد، اما در ژاپن پیش از صنعتی شدن تنها اشراف و طبقات بالا مجاز به پوشیدن لباس‌های ابریشمی بودند. برخلاف لباس‌های ابریشمی درباری، مردم عادی لباس‌های فروتنانه‌ای می‌پوشیدند که از پارچه‌های درشت کنفی و پنبه‌ای در خانه ساخته می‌شد. از همین منسوجات دست ساز و تصفیه نشده نیز برای ایجاد اجناس سودمند برای خانه استفاده می شد.
این روایت بررسی ابریشم اشرافی ژاپنی تصفیه شده را کنار می گذارد. در عوض، توجه را بر منسوجات پنبه‌ای طبیعی اولیه و کنف نیلی از اواسط دهه 1800 تا اواسط دهه 1900 متمرکز خواهد کرد. این پارچه‌ها که اغلب منسوجات هنر عامیانه ژاپنی یا منسوجات هنری و صنایع دستی نامیده می‌شوند، با جمعیت روستایی ژاپن که زمانی فقیر شده بودند مرتبط هستند. چنین پارچه های سودمند به لباس دهقانان ژاپنی و منسوجات رایج خانگی تبدیل شدند. مانند سایر صنایع دستی ژاپنی (مانند مینگئی، سفالگری، لاک‌کاری و غیره) چیزی که توسط ژاپنی‌هایی که این منسوجات را ایجاد کرده و از آن استفاده می‌کردند یک ضرورت اساسی تلقی می‌شد، متعاقباً تبدیل به هنر نساجی کلکسیونی برای ژاپنوفیل‌های امروزی شد.
این مطلب ادامه دارد
