روش هایی برای تکنیک های پارچه شناسی (2025-26)(بخش دوم )

۱۵ آذر ۱۴۰۴ ماسکولین (masculine style) ، تکنولوژی و مد ، تجارت و بیزینس مد صنعت مد ، منسوجات ، فناوری و تکنولوژی مد ، برند ، پارچه ها ، برای ، چرا ، صنعت نساجی چه تاثیر بر دنیای امروز دارد ؟ ، صنعت نساجی

تصویر : pinterest.com

مجله بنیادی

6. چاپ انتقال حرارت یا انتقال حرارت

این روش شامل یک دستگاه چاپ و یک دستگاه پرس حرارتی برای انتقال طرح ها بر روی پارچه است. این یکی از ارزان‌ترین روش‌هایی است که در تجارت چاپ پوشاک استفاده می‌شود – فکر کنید هزاران تی‌شرت با آرم و پیام به این روش چاپ شده‌اند.

در این فرآیند چاپ ابتدا چاپ روی کاغذ انجام می شود و سپس این طرح روی کاغذ با عبور کاغذ و پارچه از غلتک های داغ به سطح پارچه منتقل می شود.

هرچند مشکلات ذاتی در این روش وجود دارد.

مشکل اصلی این روش این است که رنگ به اندازه کافی به عمق پارچه نفوذ نمی کند و ممکن است پارچه از طریق طرح خود را نشان دهد.

گاهی اوقات رنگ ها پس از شستشو محو می شوند و انتقال ممکن است پوسته پوسته یا ترک بخورد.

گاهی اوقات پس از اتمام چاپ، پارچه احساس زبری می کند.

در بعضی مواقع طرح کلی کاغذ انتقال روی سطح پارچه نمایان می شود.

اما به دلیل طراحی های زیبا و واضحی که با این تکنیک چاپ انجام می شود، این مورد مورد استفاده بسیاری از طراحان قرار می گیرد.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می توانید در این پست ها یاد بگیرید: نحوه استفاده از آهن بر روی برچسب های ترانسفر روی تی شرت ها. 6 بهترین روش برای {انتقال عکس/تصاویر/تصاویر به پارچه} در خانه.

7. چاپ دیجیتال مستقیم روی لباس (DTG)

DTG فرآیندی است که در آن از یک چاپگر جوهرافشان مخصوص با جوهر مخصوص برای چاپ مستقیم روی پارچه از طریق کامپیوتر استفاده می شود. آثار هنری و رنگ با پرس حرارتی یا خشک کن تونلی گرم می شوند.

مزیت چاپ دیجیتال مستقیم روی لباس این است که شما می توانید هر تعداد چاپ، حتی تعداد کم، را با هزینه کم انجام دهید، و تصاویر واقعی را روی پارچه چاپ می کنید.

عیب آن این است که ممکن است با شستشوی مکرر اثر از بین برود.

همچنین زمانی که روی پارچه‌های روشن‌تر با رنگ‌های جوهر تیره‌تر استفاده می‌شود، بهتر است.

برخی از مواد برای این چاپ مناسب نیستند.

یکی دیگر از معایب این است که با افزایش کمیت، هزینه به طور تصاعدی افزایش می یابد.

اما کاربرد سریع و آسان و تطبیق پذیری آن، این روش را به روشی مورد علاقه برای چاپ به خصوص برای ساختن نمونه تبدیل کرده است.

8. چاپ با چاپگرهای جوهرافشان

این یک نسخه خانگی از چاپ مستقیم روی لباس است. یک چاپگر جوهر افشان معمولی برای چاپ روی قطعات پارچه استفاده می شود. برای جزئیات بیشتر، پست چاپ جوهر افشان روی پارچه را بررسی کنید.

9. چاپ انتقال سابلیمیشن.

این روش شامل یک رنگ سابلیمیشن است که با حرارت به پارچه منتقل می شود. ارتقاء روش چاپ انتقال حرارت ذکر شده قبلی.

برای این روش چاپ به یک چاپگر سابلیمیشن (یا یک چاپگر جوهر افشان که از جوهر سابلیمیشن استفاده می کند)، جوهر سابلیمیشن و دستگاه پرس حرارتی نیاز دارید.

این روش گرانتر از روش انتقال حرارتی است زیرا جوهر بسیار گران است. اما چاپ های حاصل بسیار واضح و جذاب هستند.

یک عیب قابل توجه این روش این است که چاپ روی پارچه های نخی غیرممکن است (بهترین مواد 100٪ پلی استر هستند). اگر می خواهید از این روش برای چاپ روی پارچه نخی استفاده کنید، باید یک پوشش پلی استر مناسب روی سطح پارچه نخی بزنید.

اگرچه چاپ سابلیمیشن قرار است دوام داشته باشد و برای مدت طولانی دوام بیاورد، ممکن است با قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید از بین برود. اما این راه دور است.

10. چاپ عکس

در این نوع چاپ، پارچه را با ماده شیمیایی (Liquid photo emulsion) حساس به نور می پوشانند و سپس هر عکسی روی آن چاپ می شود.

بلوپرینتینگ یکی از این تکنیک هاست که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. سر جان هرشل این روش را ابداع کرد. با این کار، می‌توانید از اکثر اشیاء روی پارچه‌های پیش‌فرآوری‌شده خود تأثیر بگذارید. چاپ های سفید / رنگ روشن روی پس زمینه آبی ساخته می شوند.

بخش دوم از مطلب : روش هایی برای تکنیک های پارچه شناسی

در مورد چاپ پارچه بیشتر بخوانید :