مجله بنیادی
در عصر Tiktok و خودشیفتگی آنلاین، رویدادها و این مطلب که ویروسی بودن به عنوان مفاهیم در حال تغییری که در طول زمان بسته به الگوریتم‌ها، شبکه‌های اجتماعی یا حتی شانس تکامل می‌یابند، همگرا می‌شوند. از بالاترین های Miu Miu گرفته تا تاپ تانک پرادا یا کمربند دامن دیزل: همه این اشیاء در اینترنت ویروسی شدند و حتی خود را در رتبه بندی های فصلی یا در لیست اقلام مد قرار دادند. اما چگونه همه این محصولات در میان اقیانوس بیکرانی از مواد و محرک ها ویروسی می شوند؟
این دگردیسی که دائماً ویروسی شدن را تغییر می دهد، می تواند تقریباً برای همه چیز در واقعیتی که در آن همه چیز زودگذر است و به نظر می رسد و این موضوع که هیچ چیز برای همیشه باقی نمی ماند ، اعمال شود و تاثیر بگذارد . از مفهوم در حال تحول "هایپ" یا لباس خیابانی، تا معنای تجمل، که در موارد متعددی تحریف شده است. در واقع، تا همین اواخر، ویروسی بودن با تبلیغاتی شدن و به همه عرضه‌ها در دنیای لباس‌های خیابانی مرتبط بود. اکنون، این مفهوم دوباره در حال تغییر است و ویروس توسط Tiktok یا بلا حدید، بسته به اینکه چگونه به آن نگاه کنید، پخش می‌شودو روند تبلبغات همچنان در حال عالم گی تر شدن است .
اگر روی روش ها و استراتژی های فست مد تمرکز کنیم، کل این روند هزاران برابر تسریع می یابد. در این فرآیند، محصولات شناسایی شده به عنوان ویروسی معمولاً تکرار نمی شوند، اما «روند» بسته به استراتژی و اهمیت برای عرضه انواع رنگ در بازارهای خاص استفاده می شود.
آیا ما همان محصول هستیم؟
فراتر از بحث در مورد اینکه آیا ما واقعاً چیزی را که مصرف می کنیم و/یا می پوشیم دوست داریم یا اینکه آیا دائماً تحت طلسم ترندها قرار می گیریم، آنچه به نظر می رسد منجر به این عمل می شود تعلق داشتن به یک جامعه یا قبیله شهری به لطف الگوهای برنامه ریزی شده است. کارشناسان قبلاً چندی پیش شاهد آمدن آن بودند.
