تصویر :bonyadimag.ir
مجله بنیادی
پاریس بین دختر کارگر الی ساب و خلاقیت‌های خیال‌انگیز طراحان ژاپنی گیر افتاده است
خانه‌های مد پیشرو ژاپن بار دیگر در هفته مد پاریس در روز شنبه سر و صدای زیادی به پا کردند، همانطور که در ششمین روز از نمایش لباس‌های آماده زنانه برای بهار و تابستان ۲۰۲۶ توسط سه برند نمادین این کشور مشهود بود: جونیا واتانابه، نوآر از طراح کی نینومیا و کوم د گارسون. در همان روز، الی ساب ارتش زنان قدرتمند خود را به روی صحنه فرستاد.
مثل همیشه، نمایش ری کاواکوبو برای کوم د گارسون بود که ما را بیشتر تحت تأثیر قرار داد و عمیق‌ترین تأثیر را بر جای گذاشت. در دنیای آشفته امروز، جایی که فجایع و تراژدی‌های انسانی یکی پس از دیگری رخ می‌دهند، به نظر می‌رسید که این طراح قصد بازگشت به ریشه‌ها و پیوند مجدد با ارزش‌های زمین را دارد. آهنگ‌های محلی و ملودی‌های سنتی این نمایش را همراهی می‌کردند.
تصویر :fashionnetwork.com
صفوفی از سیلوئت‌های بی‌شکل و متورم، پوشیده در انبوهی از کرباس، کنف یا کتان، گره خورده با عجله، یا در ملحفه‌ها، پرده‌ها و روتختی‌های توری قدیمی، به جلو حرکت می‌کردند. به نظر می‌رسید برخی از ژاکت‌ها مستقیماً از کیسه‌های برزنتی بژ بزرگی که برای نگهداری سیب‌زمینی و سایر محصولات کشاورزی استفاده می‌شد، بریده شده‌اند. یک جلیقه و کت‌های موی بز، این ظاهر روستایی را تکمیل می‌کرد.
این لباس‌های مجسمه‌ای، که با بازی لایه‌بندی، حجم و تکنیک‌های بالشتک ایجاد شده بودند، به کل حس وقار می‌بخشیدند. این مدل‌ها که با کلاه‌های سیلندری کهنه و موهای نخی در سایه‌های پاستلی پوشیده شده بودند، عروسک‌های پارچه‌ای یا عجوزه‌های قدیمی یا جادوگران را تداعی می‌کردند که در ژانویه در دوران باستان در حومه شهر سوزانده می‌شدند تا سال گذشته را به استراحت بگذارند و فصل جدید غنی‌تر و فرخنده‌تری را جشن بگیرند.
تصویر :fashionnetwork.com
در این فصل، جونیا واتانابه در کاوش تجربی خود در زمینه لباس، مرزها را فراتر برد و مجموعه‌ای نفس‌گیر ارائه داد که در آن ساختارها دائماً با دخالت‌های غیرمنتظره در طول مسیر، بازآفرینی می‌شدند. این طراح ژاپنی، با سهولت کامل، عناصر معمولی دنیای نساجی و زندگی روزمره را در آثار خود - اشیاء و لوازم جانبی که معمولاً نادیده گرفته می‌شوند - جای داد.
نتیجه همزمان سورئال و بازیگوشانه بود. چترهای توری سفید قدیمی مانند یک تاج گل در لبه یک لباس تابستانی باز شده بودند، در حالی که دسته‌ای از کلاه‌های حصیری، حجمی چین‌دار در یقه و روی شانه‌های یک لباس شب بلند با توری گیپور به رنگ برهنه ایجاد کرده بودند.
کفش‌های پاشنه بلند قرمز روشن، شانه‌های یک غلاف مشکی را زینت می‌دادند. آبشاری از کارد و چنگال‌های فلزی، آستین‌های یک تی‌شرت نایلونی نقره‌ای چین‌دار را تشکیل می‌دادند. چاقوها و چنگال‌ها که به رنگ طلایی ساخته شده‌اند، مجسمه‌های جذابی را روی شانه یا پهلو تشکیل می‌دهند. این رخت آویز نمادین، این نوع «موجودیِ از پیش ساخته» را تکمیل می‌کرد: کت‌های ترنچ، پیراهن‌ها و لباس‌های خال‌خالی، دو یا سه تایی روی آن نخ کشیده می‌شدند و سپس به دو طرف بدن محکم می‌شدند.
تصویر :fashionnetwork.com
در نوآر، کی نینومیا به کاوش در ساختارهای سه‌بعدی از طریق رویکردی ریاضی ادامه داد. او با تکثیر بی‌نهایت عناصر به عنوان ماژول‌ها - به عنوان مثال گل‌ها، ستاره‌ها یا مخروط‌های فلزی - مجموعه‌ای از لباس‌های افسانه‌ای و مجسمه‌ای خلق کرد. نمایش با مجموعه‌ای از زیرپوش‌های توری سفید که با تونیک‌های براق، نقره‌ای و لاک‌پشت‌مانند جفت شده بودند، آغاز شد.
صورت مدل‌ها با سربندهای حجیم، که یادآور بلورهای کوارتز یا سایر اشکال ارگانیک بودند، پوشانده یا پنهان شده بود. در رنگ‌های سیاه و سفید، آنها همچنین در رنگ‌های فلورسنت غیرمنتظره (صورتی، نارنجی و زرد) ظاهر می‌شدند. به طور متناقضی، در پشت این ظاهر عجیب و غریب، یک کمد لباس نسبتاً کلاسیک و حتی قدیمی، متشکل از بلوزهای سفید ساده، دامن‌های مشکی یا پلیسه‌دار و کت و شلوارهایی با چین‌های چین‌دار، قرار دارد. فراموش نکنیم که موکازین‌های لژدار روی یک لژ قرار گرفته و با یک پاشنه کوچک استیلتو پوشیده می‌شدند.
این لباس‌ها با بند یا تونیک‌های قفسی که روی لباس‌ها کشیده می‌شدند، جلوه بیشتری پیدا می‌کردند و انواع سازه‌های دیدنی به آنها متصل بود: یک ستاره غول‌پیکر پوشیده از سنگ‌های قیمتی، یک شبکه سبدی شکل که توسط یک زنجیر شبیه به لباس‌های مکنو تشکیل شده بود، ابرهای تور، حلقه‌های درخشان و سایر گلبرگ‌های پارچه‌ای.
در مورد مد ژاپن بیشتر بخوانید :
حمایت منسوجات ژاپنی از صنعت مد جهان (2025)
کاوش در مناطق مختلف تولید پارچه در ژاپن (2025)
زیبایی آینده: مد ژاپنی آوانگارد، موزه پی بادی اسکس (2024-25)
