مجله بنیادی
ماندگار کردن لباس: یک رویکرد طراحی برای کاهش
اثرات زیست محیطی
این مقاله تا چه حد امکان به تأخیر انداختن دور انداختن لباس‌ها از طریق طراحی بهبود یافته و در نتیجه کاهش محیط منفی را مورد بحث قرار می‌دهد.
تاثیرات این کار با گنجاندن روش‌های طراحی کاربر محور در تحقیقات کمی سنتی‌تر مصرف‌کننده انجام شده است
بینش جدید برای طراحی داده های تجربی در مورد دلایل دور انداختن 620 لباس از 35 نفر در 16 خانواده نروژی
جمع آوری شده است. در مجموع 70 دلیل مختلف دفع ثبت شد که در هفت دسته اصلی ترکیب شدند. تغییرات در لباس
و همچنین مسائل مربوط به اندازه و تناسب غالب بود، در حالی که دلایل مربوط به عملکرد، موقعیت، سلیقه و مد کمتر رایج بود. مقاله
با راه حل های طراحی در چهار سطح مرتبط با دلایل مهم دفع از جمله طراحی محصول (مواد و شکل) به پایان می رسد.
طراحی خدمات و طراحی سیستم ها، بلکه نشان می دهد که رفتار مصرف کننده بسیار مهم است. علاوه بر این، ترکیب نتایج به دست آمده با
روش‌های مختلف کمی و کیفی برای ارائه داده‌های غنی که می‌توانند برای پیشبرد تحقیقات طراحی مورد استفاده قرار گیرند، مناسب هستند.
مقدمه
جامعه مدرن غربی ما مقادیر زیادی از آن مصرف می کند منابع، و یک جریان به ظاهر بی پایان از جدید وجود دارد محصولات موجود تولید منسوجات و پوشاک از جمله صنایعی که بیشترین سهم را در محیط زیست و جنبه های اجتماعی پایداری (مدسن، هارتلین، پرومالپیلای، سلبی، و اومونیر، 2007). تولید و مصرف منسوجات در مجموع 3 درصد از گازهای گلخانه ای معادل CO2 جهانی را تشکیل می دهد (کربن تراست، 2011). این مقاله به پتانسیل های طراحی برای کاهش قابل ملاحظه اثرات زیست محیطی مربوط به مصرف لباس این تحقیق از روش چند رشته ای استفاده کرد رویکردی که شامل علوم طراحی، علوم طبیعی، اجتماعی بود علوم و مطالعات فرهنگی نتایج این تحقیق نشان می دهد که این کاهش ممکن است در هر مرحله از چرخه زندگی اتفاق بیفتد
لباس، از جمله در سطح طراحی سیستم (فلچر، 2008). در دو دهه گذشته تعداد قابل توجهی از مطالعات
پتانسیل کاهش محیط زیست را مورد توجه قرار داده اند تاثیر در مراحل قبل از رسیدن محصولات به مصرف کننده، از جمله مراحل تولید و حمل و نقل و همچنین مرحله پس از مصرف از طریق بازیافت و طراحی مجدد
منسوجات دور ریخته شده (Morley, Bartlett, & McGill, 2009; مورلی، اسلیتر، راسل، تیپر و وارد، 2006). اخیرا وجود دارد تمرکز بر مرحله "استفاده مجدد" افزایش یافته است. برای کاهش منفی اثرات زیست محیطی در مرحله استفاده، تحقیقات تا حد زیادی می رود در دو جهت: چگونه مقدار کل منسوجات را کاهش دهیم در گردش از طریق گسترش عمر منسوجات موجود و استفاده مجدد از محصولات (کوپر و همکاران، 2013؛ فلچر، 2012; یورگنسن و همکاران، 2006; مدسن، هارتلین، پرومالپیلای، سلبی و Aumônier2007 و چگونگی کاهش مصرف انرژی، آب و مواد شیمیایی در حین استفاده از جمله شستشو و خشک کردن لباس در داخل خانواده (باین و همکاران، 2009؛ لیتالا، بوکس، و کلپ، 2011; پاکولا و استمینگر، 2010). در این مقاله به احتمال تاخیر در پوشیدن لباس می پردازیم دفع از طریق طراحی بهبود یافتن دوباره، در نتیجه افزایش دوره استفاده فعال، اکثر تحقیقات موجود در مورد دفع لباس یا از طریق نظرسنجی های کمی اندازه گیری می شود (بیانچی و
Birtwistle، 2012; Domina & Koch، 2002; هیبرت، هورن، و تگ،2005; Joung & Park-Poaps،2013 لانگ، آرمسترانگ و برانون،2013 شیم، 1995) یا از نظر کیفی (آلبینسون و پررا، 2009; کلاور، 2008; Ha-Brookshire & Hodges، 2009; کلپ، 2001). با مثلث بندی روش های طراحی کاربر محور جمع آوری داده ها به روش های سنتی تر تحقیقات کمی مصرف کننده، نویسندگان به دنبال دستیابی به داده‌های غنی‌تر بودند که جدید را به ارمغان می‌آورد بینش برای طراحی در این مقاله از کلمه طراحی در آن استفاده می کنیم مفهوم گسترده، نه تنها شکل گیری مستقیم لباس، بلکه همچنین طراحی خدمات یا سیستم های پیرامون مصرف لباس.
در ابتدا، مقاله برخی از اطلاعات پس زمینه را ارائه می دهد در مورد مصرف پایدار و طراحی لباس، دوم الف
بخش روش های مورد استفاده برای جمع آوری داده های تجربی. سپس تجزیه و تحلیل داده ها ورودی یک بحث را فراهم می کند
استراتژی های طراحی بالقوه خلاصه، نتیجه گیری و توصیه هایی برای ذینفعان مربوطه و همچنین چشم انداز
این مقاله را به پایان برسانید مصرف پایدار پوشاک و طراحی پترسن (2013) استدلال می کند که طراحی می تواند به تغییر کمک کند رفتار مصرف کننده در جهت پایدارتر به منظور پویایی فعالیت ها و پتانسیل را درک کنید تغییر او چندین نظریه از جمله نظریه عمل را با هم ترکیب کرد و نظریه نوآوری سیستم، با یک جامعه فنی چند لایه دیدگاه تحول (Geels، 2004؛ Reckwitz، 2002؛ Rip &کمپ، 1998; شاتزکی، 2001). پترسن نتیجه می گیرد که اجتماعی روش ها را می توان به عنوان یک واحد اندازه گیری برای تعیین کمیت دینامیک استفاده کرد مصرف خصوصی است و می توان از آن به عنوان نقطه شروع استفاده کرد
کسانی که مایل به کمک به تغییرات در شیوه ها از طریق طراحی به همین ترتیب، در این مقاله نقطه شروع ما این است شیوه های مختلف مصرف کننده مربوط به مصرف لباس که تحت پوشش مراحل اکتساب، استفاده و دفع هستند. بیشتر ادبیات مصرف پوشاک بر روی کسب تمرکز دارد مرحله، جایی که مصرف کنندگان محصولات پایدارتر را انتخاب می کنند مورد بحث قرار می گیرد. این مقاله از دو مرحله آخر به عنوان شروع استفاده می کند نقطه و طراحی پایدار را به استفاده و دفع لباس متصل می کند تمرینات همچنین لازم به ذکر است که هر یک از مصرف مراحل روی مراحل دیگر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، مقدار لباسی که یک فرد به دست می آورد بر مقدار هر لباس تأثیر می گذارد استفاده می شود و اگر از لباس ها به درستی مراقبت نشود، ممکن است تمام شود زودتر در مرحله دفع
استراتژی های طراحی زیادی برای ساخت لباس وجود دارد مصرف پایدارتر به عنوان مثال، منسوجات، پروژه محیط زیست، طراحی (TED، n.d.) ده پایدار را پیشنهاد می کند
استراتژی های طراحی برای طراحان پارچه ها و مد:
1. طراحی برای به حداقل رساندن زباله
2. طراحی برای بازیافت / Upcycling
3. طراحی برای کاهش اثرات شیمیایی
4. طراحی برای کاهش مصرف انرژی و آب
5. طراحی که فناوری های پاک / بهتر را بررسی می کند
6. طراحی که به مدل هایی از طبیعت و تاریخ نگاه می کند
7. طراحی برای تولید اخلاقی
8. طراحی برای جایگزینی نیاز به مصرف
9. طراحی برای غیر مادی کردن و توسعه سیستم ها و خدمات
10. Design Activism: محصول و کار را پشت سر بگذارید
خلاقانه با مصرف کنندگان و جامعه به طور کلی.
مثال دیگر یک جعبه ابزار هم‌طراحی برای پایداری است
طراحی مد و مصرف که رفتار مثبت را تسهیل می کند
(هور، بورلی و کسیدی، 2013). این شامل شش طراحی و استفاده است
الگوهایی با چندین نمونه از هر کدام.
1. انتخاب: به عنوان مثال، انتخاب استفاده از منابع در تولید و
روش های استفاده (پوشیدن، مراقبت، دور ریختن).
2. بهینه سازی: به عنوان مثال، تفکر گهواره به گهواره، بدون اتلاف
و بازنگری در مورد گزینه‌های جایگزین مانند خدمات مبادله و اشتراک‌گذاری.
3. توانمندسازی: راه حل هایی را پیشنهاد کنید که رضایت بخش باشد
نیازهای روانی و اجتماعی، مانند شخصی سازی.
4. متقاعدسازی: راه هایی برای ایجاد انگیزه در افراد، به عنوان مثال، ارائه
اطلاعات یا پاداش
5. تعامل: الگوهایی در روابط کاربر و محصول، مانند
به عنوان بازخورد رفتاری و اثرات حسی.
6. مکالمه اجتماعی: تغییرات را از طریق اجتماعی امکان پذیر می کند
یادگیری، استفاده از منبع باز، جوامع خلاق و راه های زندگی همچنین Niinimäki و Hassi (2011) استراتژی های طراحی را ارائه می دهندکه می تواند در ترویج مصرف پایدار منسوجات استفاده شود.
استراتژی های مربوط به افزایش طول عمر لباس عبارتند از افزایش دوام محصول از طریق کیفیت بالاتر و اطلاع رسانی مصرف کنندگان در مورد طول عمر مورد انتظار، با استفاده از احساسی پیوست برای افزایش رضایت محصول، سفارشی سازی، به عنوان و همچنین خلق مشترک برخی از این استراتژی ها ارائه شد مصرف کنندگان نظر خود را در مورد احتمالات ارزیابی کنند. نینیماکی و هاسی به این نتیجه رسیدند که مصرف کنندگان بیشتر به این موضوع مثبت بوده اند راه حل هایی که آنها بیشتر با آنها آشنا هستند و از قبل وجود دارند تا حدی، اما ترکیبی از استراتژی های طراحی ممکن است بهبود کارایی طراحی برای دوام شامل بهبود فیزیکی است
و استحکام فنی پوشاک و همچنین رسیدگی به ویژگی های احساسی و بیانی که می توانند برای مصرف کنندگان فراهم کنند.
این ممکن است منجر به استفاده طولانی تر و چرخه عملکرد طولانی تر شود (فلچر، 2008؛ هتورن و اولاسویچ، 2008). فلچر (2012) اشاره می کند، در مطالعه خود از شیوه های استفاده از پوشاک در محلی پروژه حکمت، لباس هایی بود که برای مدت طولانی مورد استفاده قرار می گرفت واقعاً در نظر گرفته نشده است که در مرحله طراحی خاص باشد، اما به روش‌های غیرعمدی و اغلب به این دلیل که کاربر می‌گرفت، این چنین شد مراقبت بهتر از آنها این نشان دهنده اهمیت هر دو طرف است
بخش اول مقاله :
نویسندگان مقاله :
Kirsi Laitala & Casper Boks 2, and Ingun Grimstad Klepp 1
1 موسسه ملی تحقیقات مصرف کننده (SIFO)، اسلو، نروژ
2 دانشگاه علم و صنعت نروژ (NTNU)، تروندهایم، نروژ
در مورد مد پایدار بیشتر بخوانید :
