مجله بنیادی
ستاره سابق گوچی، خانم های بورژوازی دهه 70 را با پارچه ابریشمی دنباله دار و پسران ژنرال Z با خالکوبی و مروارید به کت واک می آورد.
والنتینو داغ ترین بلیت این هفته مد پاریس بود و این نمایش حس مناسبتی برای مسابقه داشت.
کت واک این برند که در یک طبقه وسیع با کاشی های آینه شکسته چیده شده بود که مانند یک سالن رقص پس از زلزله می درخشید. پانصد صندلی راحتی و انبوهی از لامپ‌های درخشان زیر پوششی از ملحفه‌های سفید قرار داشتند، گویی خانه‌ای بزرگ برای زمستانی طولانی محبوس شده بود. خانه والنتینو در حال تکان دادن تار عنکبوت برای یک دوره جدید و برخورد به زمین رقص بود.
این بازگشت الساندرو میکله به صحنه اوت کوتور مد بود، یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های مد، مردی با کلاه بیسبال و مروارید، طراح که از هایدگر نقل قول می‌کرد و با هری استایلز به تعطیلات می‌رفت.
میشل از پیچیدگی رومی جواهری والنتینو استفاده کرد و آن را با همان روح زاغی که گوچی را به طرفداران مد ارائه می کند.در این داستان و مسیر ژاکت های زنانه ترد و همچنین حلقه های بینی کریستالی وجود داشت. لباس‌های مجلسی طبقه‌بندی شده رمانتیک و کت‌های زنگوله کیچ. خانم های بورژوازی دهه هفتادی با پارچه ابریشمی دنباله دار و پسران ژنرال Z با خالکوبی و مروارید.
صورت مدل‌ها محجبه بود، زیر کلاه‌ها به‌طور چشمگیری سایه می‌خورد یا با نگین‌هایی تزئین شده بود که از دندان‌های آسیاب به دندان‌های آسیاب به‌طوری که روی لب پایینی قرار می‌گرفتند. کیف های دستی بزرگسالان با بند های زنجیری که به طور نامرتب دنبال می شدند، مانند خرس عروسکی که با یک بازو حمل می شود، نگه داشته می شدند.
میشل در زیر این درهم و برهمی و آشفته بازار دنیای مد ، دنیایی بسیار خاص را تداعی می‌کند: یک شمایل‌بازی پیچیده و هوس‌انگیز که منیتی عظیم دارد اما جذابیت‌های زیادی دارد. کتاب بازی در اینجا از موفقیت او در گوچی گرفته شده است، اما ارجاعات جدید و ویژه والنتینو بود.
برای همه لایه ها، هر سیلوئت دقیق بود. هر جزییات یک پیشینه داشت. میشل گفت که بینی و دهان تزئین شده بودند، زیرا مد مربوط به حواس است. او ارجاعات آرشیوی دهه 1970 - "عصر طلایی والنتینو" - را به همراه قطعاتی از دهه 1960 و اوایل دهه 1980 گرفت. رنگ قرمز با نوک چوب کبریت که رنگ خانه والنتینو است، روشن بود.
اندازه والنتینو تقریباً یک پنجم گوچی است، اما کرینگ، که 30 درصد از سهام را در اختیار دارد، جاه طلبی دارد که آن را برای رقابت با نام‌های بزرگ مد افزایش دهد. برای این کار، والنتینو باید توجه مردم را به خود جلب کند، جایی که میشل وارد می‌شود. لباس‌های شیک او به مذاق همه خوش نمی‌آید، اما او مدی می‌سازد که تخیل را به خود جلب می‌کند، زیرا زیبایی‌شناسی او به اندازه لباس‌ها به سبک استایل است.
این نمایش مملو از ایده‌ها و ترفندهایی بود که مخاطبان بسیار بیشتری نسبت به قیمت والنتینو از آن استفاده می‌کردند: عمامه، دستکش خال‌خالی، جوراب شلواری توری سفید با جوراب‌های مچ پا، عینک جان لنون با لوبیا، پاپیون‌های نواری مشکی کوچک خال‌خالی. در سراسر خوکچه ها مانند پروانه هایی روی اسطوخودوس.
میشل، یکی از دستاوردهای بزرگ مد، انرژی را به روزهای پایانی فصل کت واک تزریق کرده است. او این مجموعه را «افسون دنیا» به همراه «قداست سینه‌ای پر از شیر... تعقیب کرم‌های شب‌تابی که در جستجوی عشق هستند... لمس صدای ارگانزا... معجزه کتابخانه‌ها» توصیف کرد. او با یک پیراهن چک قرمز و شلوار جین، پس از نمایش به خبرنگاران گفت: «کار من از روده‌ام سرچشمه می‌گیرد. واضح است که در مورد من است. اما من یک خانه جدید زیبا دارم.»
