مجله بنیادی
رویه رایجی است که برندهای پوشاک از کارخانه ای به کارخانه دیگر در جستجوی صرفه جویی در هزینه ها می روند. کارشناسان می گویند که این باعث می شود شرکت ها به سوخت های فسیلی وابسته شوند.
صنعت مد اخیراً در حال و هوای تعهد است.
در سال 2019، برخی از بزرگترین برندهای مد در جهان نام خود را بر روی اهداف اقلیمی مبتنی بر علم قرار دادند و گفتند که تا سال 2030 انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را 30 درصد کاهش خواهند داد تا در مسیری که سازمان ملل برای حفظ آب و هوا مورد تایید قرار داده است، بمانند. از گرم شدن بیش از 1.5 درجه سانتیگراد. تنها چند سال بعد، ائتلاف پوشاک پایدار، که دارای بیش از 130 عضو برند - از جمله آمازون، گپ، اچ اند ام، نایک، و آندر آرمور است - این هدف را برای اعضای خود به کاهش 45 درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 رساند. کنفرانس آب و هوای COP26 هفته گذشته، 130 شرکت در اعلامیه ای پیوستند که حداکثر تا سال 2050 به انتشار خالص صفر خواهند رسید.
www.wired.com/story/fashion-industry-reduce-emissions/
اما برای کاهش گازهای گلخانه ای، مبارزه با آب و هوای مد به تعهد دیگری بستگی دارد: کارخانه های تمیزتر.
تعویض لامپ های کم مصرف را در فروشگاه های خرده فروشی فراموش کنید—طبق گزارش مؤسسه منابع جهانی، 96 درصد از ردپای یک برند مد در زنجیره تامین تولید آن است. به عبارت دیگر، این کارخانه‌ها (و تا حدی کمتر، کشاورزانی هستند که پنبه می‌کارند و گوسفند برای پشم و گاو برای چرم پرورش می‌دهند) که باید این کار را انجام دهند تا برندها بتوانند به این اهداف عالی و تبلیغاتی برسند.
پرطرفدار در حال حاضر
متأسفانه، وقتی صحبت از کارخانه‌ها می‌شود، به نظر می‌رسد که برندها نسبت به یک جوان 24 ساله در Tinder، تعهد هراسی بیشتری دارند.
Sanjeev Bahl، بنیانگذار و مدیر اجرایی Saitex، تامین کننده پایدار جین ویتنامی، می گوید: «ما یک تجارت مهاجر هستیم. مانند یک برادر ارز دیجیتال کوچ نشین، برندها از کارخانه ای به کارخانه دیگر و از کشوری به کشور دیگر پرسه می زنند و به دنبال امکاناتی می گردند که بتواند ارزان ترین قیمت ها و سریع ترین چرخش را به آنها ارائه دهد.
در طول همه گیری، این واقعیت برای عموم آشکار شد. با بسته شدن ناگهانی فروشگاه‌های خرده‌فروشی، برندها و خرده‌فروش‌ها به تامین‌کنندگان خود شبح داده شدند، قراردادها را شکستند، سفارش‌ها را لغو کردند و درخواست تخفیف‌های شدید کردند یا از پرداخت برای سفارش‌هایی که در برخی موارد قبلاً ارسال شده بودند، خودداری کردند. "شما دیده اید که قبل و بعد از کووید چه اتفاقی افتاده است. چرا اکثر کارخانه ها [در فناوری کم کربن] سرمایه گذاری می کنند؟» بهل می گوید.
در واقع، مطالعه‌ای که توسط The Climate Board منتشر شد، هیچ ارتباطی بین تعهدات جسورانه آب و هوا از سوی برندها و کاهش واقعی کربن نشان نداد. برای اینکه صنعت مد واقعاً کربن زدایی شود، مارک‌ها باید از این‌گونه ورقه‌ها بودن دست بردارند.
ما قدرت داریم
کارشناسان مد و آب و هوا که من با آنها صحبت کردم عمدتاً معتقدند که این فناوری وجود دارد که انتشار گازهای گلخانه ای صنعت مد را در 10 سال به نصف کاهش دهد.
چهار اهرم بزرگ وجود دارد که خرده فروشان پوشاک می توانند برای رسیدن به آنجا استفاده کنند. یکی تغییر کارخانه ها از زغال سنگ به انرژی های تجدیدپذیر است. انرژی خورشیدی و بادی منابع کاملاً ثابت و مقرون به صرفه ای هستند. خورشیدی پشت بام به تنهایی می تواند 10 تا 20 درصد از انرژی مورد نیاز کارخانه را تامین کند و بقیه را می توان از یک مزرعه خورشیدی یا بادی خارج از محل خریداری کرد.
مایکل سادووسکی، مشاور پژوهشی WRI می‌گوید: «موانع عمدتاً سیاست‌گذاری هستند. همانطور که او و دیگران اشاره کردند، زمانی که بیشتر مدها در کشورهایی ساخته می شوند که با زغال سنگ کار می کنند، کربن زدایی دشوار است. به عنوان مثال، ویتنام، جایی که بخش بزرگی از مد جهان ساخته می‌شود، به کسب‌وکارها اجازه نمی‌دهد انرژی‌های تجدیدپذیر تولید شده را خارج از سایت خریداری کنند. اما با توجه به اینکه دولت ویتنام آماده است تا برنامه توافقنامه خرید برق آزمایشی را تصویب کند، این می تواند در اوایل امسال تغییر کند.
پی بردن به چگونگی کربن زدایی انرژی حرارتی - که برای گرم کردن آب و تولید بخار استفاده می شود - دشوارتر خواهد بود. بر اساس گزارش آتی AII و Fashion for Good، «باز کردن فرصت تریلیون دلاری کربن زدایی مد»، بیش از نیمی از انتشارات تولید مد از رنگرزی و تکمیل مواد - به نام پردازش مرطوب - و تقریباً همه دیگهای های صنعتی که تولید می کنند ناشی می شود. بخار و آب داغ روی زغال سنگ کار می کنند. بقیه با گاز فسیلی کار می کنند. منشور مد سازمان ملل متحد برای اقدام اقلیمی متعهد به توقف استفاده از زغال سنگ تا سال 2025 است، اما نایک تنها برندی است که با کمک به تامین‌کنندگان کفش خود در برق‌رسانی تمام دیگهای خود اقدامی واقعی در این زمینه انجام داده است.
گری کوک، مدیر کمپین‌های جهانی آب و هوا در سازمان حمایت از Stand.Earth، می‌گوید این معمای خاص را می‌توان با برق‌رسانی دیگهای بخار، نصب سیستم‌های حرارتی خورشیدی یا استفاده از هیدروژن ساخته شده از منابع تجدیدپذیر حل کرد. همه اینها پیشنهادات گران قیمتی هستند، اگرچه یکی از نمایندگان H&M از طریق ایمیل گفت که این شرکت قصد دارد در آینده نزدیک آزمایش حرارتی خورشیدی را انجام دهد. شرکت تامین کننده جین Saitex که تعهد خود را مبنی بر خنثی شدن آب و هوا تا سال 2025 داده بود، دیگ جدیدی ساخت که لجن زباله های صنعتی را به عنوان منبع سوخت می سوزاند. «گران است؛ باهل می‌گوید: نقطه سربه سر هفت ساله دارد.
برخی از فناوری‌های پردازش خشک نیز برای رنگرزی و تکمیل منسوجات - پلاسما، CO2 فوق بحرانی، فوم یا فناوری اولتراسونیک - اختراع شده‌اند که وابستگی صنعت به دیگهای بخار را به شدت کاهش می‌دهد.
دومین کلید بزرگ برای صرفه جویی در کربن برای صنعت مد، دور شدن از موادی مانند پلی استر، نایلون و سایر مواد مشتق شده از سوخت های فسیلی است. بسیاری از این مواد جایگزین هیجان انگیز هستند. ماه گذشته، ما در مورد AirCarbon، یک ماده چرم مانند کربن منفی گزارش دادیم. Fairbrics نیز وجود دارد که پلی استر را از کربن جذب شده ایجاد می کند. چرخه کامل، که پلیمرهای زیستی را از زباله های آلی ایجاد می کند. و Bloom by Algix که از جلبک های برداشت شده از دریاچه ها برای تولید لاستیک مصنوعی استفاده می کند.
