مجله بنیادی
جالب ترین نمایشگاه مد جدید در پاریس امسال در واقع نمایشی در مورد عکاسی است. گفتگوی نیم قرنی او با طراحان بزرگ و زیبایی شناسی تجربی او.
نمایشگاه پائولو روورسی که شامگاه چهارشنبه در داخل کاخ گالیرا، قصر مجلل مشهور مد، طراحی هنری و سبک در پایتخت فرانسه رونمایی شد، این مجموعه‌های با معروفی آغاز می‌شود که در آن او با بزرگانی چون یوجی یاماموتو، رومئو جیگلی، نینو سروتی و ری کاواکوبو از Comme کار کرده است. دس گارسون متعاقباً، تصویرهای حساس او از چندین نسل از مدل های فوق العاده، تصاویری فوراً به یاد ماندنی از زیبایی زنان ایجاد کرده است.
برای علاقه مندان به مد، سبک Roversi کاملاً غیرقابل انکار است و پس از بازدید از این نمایشگاه متوجه خواهید شد که چرا. استفاده او از دوربین های بزرگ، پولاروید و نور طبیعی بی نظیر است. در حالی که حس نقاشی او از نحوه ارائه یک شبح مد در یک عکس چاپ شده اغلب عجیب و غریب است.
روورسی در سال 1973 در اواخر بیست سالگی خود به پاریس آمد. او با عکاسی از لوازم آرایشی برای دیور و کمپین های تبلیغاتی برای Cerruti، Comme des Garçons و Yoji شروع کرد، قبل از اینکه به تدریج سبک خاص خود را توسعه داد. تقریباً به طور تصادفی، پس از اینکه یک پولاروید در مجموعه‌ای از Lucie de la Falaise و Amira Casar به طور تصادفی بر روی یک مثبت سیاه و سفید ساخته شد و یک جذابیت شبح‌آلود ایجاد کرد.
روورسی می‌گوید: «گام‌های رو به جلو و پیشرفت‌ها در کار من اغلب نتیجه تصادفات بوده است.
از آن زمان به بعد، کمیسیون های تحریریه Vogue Italia، Uomo Vogue، Vogue Paris و Egoiste تقریبا ثابت شدند و استقرار پیدا کردند و شهرت روورسی به عنوان یک عکاس هنری که در زمینه مد فعالیت می کند چند برابر شد.
زمانی که Polaraid ساخت دوربین های خود را در سال 2008 متوقف کرد، Roversi دیجیتالی شد. اگرچه او همچنین توانست چندین جعبه فیلم پولاروید را از بین ببرد، حتی کتابی با آن قالب، Des Oiseaux، در سال 2023 منتشر کرد.
روورسی اغلب با استفاده از دوربین‌هایی با فرمت بزرگ به اندازه یک خودروی کوچک و کار در فضاهای عکاسی ساکت در پاریس، از جمله استودیوی سابق تئودور ژریکو، مجموعه‌ای از آثار قابل توجه ساخته است.
عکس‌های اولیه او از مدل ساشا برای یاماموتو روی کاغذ باریتا تقریباً با قلم موی پهن به نظر می‌رسند. در حالی که یک چاپ رنگدانه از آنا ماریا در لباس مجلسی ژولیده و ژولیده توسط Kawakubo سورئال است.
کیت ماس لکه دار و با فرم های خاص از لباس در والنتینو برای مجله دبلیو دارای حس نادری از شکوه دمی موند است، در حالی که ناتالیا وودیانوا در دوران بلوغ کامل دیده می شود. و پرتره او از جان گالیانو در کلاه خمیده یک دلال محال قرن نوزدهم باید آن هنرمند را بسیار مغرور کند.
اگرچه روورسی به ندرت از استودیوی خود برای عکاسی کمتر استفاده می کرد، اما روورسی عکاس ارزان قیمتی نبود. باید بدانم، زیرا وقتی این عنوان را در دهه 1990 ویرایش کردم، افتخار سفارش دادن او را برای Vogue Hommes داشتم.
اگرچه این یکی از پیشینیان من بود که پائولو در سال 1983 سریال قابل توجهی با عنوان Nudi برای او تولید کرد. جایی که 17 زیبایی افسانه ای از جمله اینس د لا فرسانژ، استلا تنانت، امبر والتا و شالوم هارلو به طور طبیعی و متواضعانه عکس می گیرند. تصاویر تقریباً اثیری در مرز انتزاع.
به معنای واقعی، روورسی پاسخ مد به نادر، وقایع نگار بزرگ عکاس خلاق و قدرتمند اواخر قرن نوزدهم فرانسه است. این نمایشگاه دلیل آن را توضیح می دهد.
