مجله بنیادی
مد سریع، تجارت جهانی، و فراوانی پایدار
برای هزاران سال، لباس پوشیدن خود مبارزه ای بود که بیشتر وقت ما را می گرفت. امروزه یک نوجوان آمریکایی با شغلی با حداقل دستمزد می تواند لباس جدیدی را از یک اپلیکیشن فراخواند.
معرفی
لباس های ارزان قیمت فراوان، پیروزی نوآوری و بازار است. بیشتر تاریخ بشر با محرومیت و زحمت کم بهره وری مشخص شده است. همانطور که یکی از سهامداران آمریکایی در رمان «انگورهای خشم» جان اشتاین بک در دوران رکود گفت: «ما هیچ لباسی نداشتیم، پاره شدیم و پاره شده بودیم. اگر همه همسایه‌ها مثل هم نبودند، از رفتن به جلسه خجالت می‌کشیدیم.»
امروز اوضاع فرق کرده است. مردم کشورهای ثروتمند می توانند با کمتر از یک روز دستمزد یک لباس جدید سفارش دهند. ما از سبک‌ها و گرایش‌های جدیدی که زمانی مختص افراد فوق‌العاده ثروتمند بود، لذت می‌بریم. حتی فقیرترین ما به ندرت لباس و کفش کافی ندارند.
بسیاری از این فراوانی مرهون جهانی شدن است. لباس‌ها به قدری فراوان است که لباس‌های جدید ناخواسته در سواحل غنا انباشته می‌شوند. مصرف‌کنندگان آفریقایی دیگر نمی‌توانند مقادیری را که افراد ثروتمند برایشان ارسال می‌کنند جذب کنند، بنابراین سبک‌هایی را که دوست دارند انتخاب می‌کنند و بقیه را کنار می‌گذارند.
با این حال، منتقدانی از این روندها، به ویژه پدیده اخیر با عنوان "مد سریع" وجود دارد، تولید سریع لباس های ارزان قیمت و مد روز که به سرعت در دسترس مصرف کنندگان قرار می گیرد و اغلب منجر به چرخه عمر کوتاه محصول می شود. کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد برای اروپا صنعت مد را یک "اضطرار زیست محیطی و اجتماعی" نامید زیرا تولید لباس از سال 2000 تقریباً دو برابر شده است. نگرانی اصلی آنها تأثیرات محیطی مد سریع و شرایط کاری است. همانطور که شکل 1 نشان می دهد، آمریکایی ها در واقع لباس بیشتری مصرف می کنند.
آیا پوشاک یک تهدید است؟ خلاصه نه جهانی شدن صنعت پوشاک برای ایالات متحده و جهان خوب بوده است.
وفور لباس و مد جهانی شده مزایای بی شماری را ارائه می دهد
از باندهای فرودگاه پاریس و میلان گرفته تا فروشگاه‌های Savile Row و خیابان‌های بروکلین، مد مدت‌هاست جهانی بوده و یکی از راه‌هایی است که مردم سراسر جهان می‌توانند از یکدیگر بیاموزند. با این حال، قبلاً بیشتر مدها برای نخبگان محفوظ بود، در حالی که مردم عادی با چند کالای اصلی که به خوبی فرسوده شده بودند، کنار می آمدند. انفجار اخیر لباس های ارزان قیمت تولید انبوه گواهی بر قدرت تخصص و مبادله در مقیاس جهانی است. الیزابت کلین نوشت: «اگر تا به حال تعجب کرده‌اید که چگونه از زندگی در دنیایی با کمبود نسبی لباس به این احساس رسیده‌ایم که در حال شنا کردن هستیم، بیشتر از چین فکر نکنید.» یکی از شهرهای چین بیشتر جوراب های جهان را تولید می کند، بیش از 20 میلیارد جفت در سال. این به دلیل یک زنجیره تامین بین المللی یکپارچه کار می کند. تنها با انقضای قرارداد چند الیافی در سال 2005 بود که تجارت جهانی نساجی و پوشاک به طور کامل باز شد، پس از دهه ها تلاش برای آزادسازی تدریجی از طریق توافقنامه هایی مانند موافقت نامه منسوجات و پوشاک که به عنوان بخشی از دور اروگوئه توافقنامه عمومی مورد مذاکره قرار گرفت. در مورد تعرفه ها و تجارت (GATT).
منتقدان گاهی اوقات مزایای اجتماعی لباس های ارزان تر را نادیده می گیرند که در مقابل هزینه های آن سنگینی می کند. جهانی شدن تنوع لباس‌هایی را که می‌توانیم انتخاب کنیم، افزایش داده است و می‌توانیم تقریباً به هر شکلی که بتوانیم تصور کنیم، خودمان را بیان کنیم. آنچه اکونومیست آن را "سفارشی سازی انبوه" می نامد سرگرم کننده است. یک اینفلوئنسر مد نگرش طرفداران برندهای کم‌هزینه مانند شین را خلاصه می‌کند: «مردم لایق داشتن چیزهای خوب هستند... بسیاری از ما که شغل‌های معمولی 9 تا 5 داریم، نمی‌توانیم کفش‌های 2000 دلاری بپردازیم.»
اما داشتن منسوجات زیاد چیزی فراتر از ظاهر خوب افراد یا خرید لباس های جدید است. فراوانی به این معنی است که کودکان کلاه زمستانی دارند و قربانیان سوختگی بانداژ دارند. و ماهیت جهانی مد سریع یکپارچگی و درک اقتصادی را تقویت می کند. تبادل ایده‌های مد ادغام فرهنگ‌ها را ایجاد می‌کند زیرا طراحان از سنت‌های مختلف الهام می‌گیرند و مصرف‌کنندگان از روندهای سراسر جهان استقبال می‌کنند. مد سریع این پتانسیل را دارد که گرایش‌ها و ایده‌های جدید را دموکراتیک کند و آنها را برای جمعیتی گسترده‌تر در دسترس قرار دهد.
راه های دیگری نیز وجود دارد که تبادلات فرهنگی انجام می شود. زنجیره‌های تامین جهانی افراد را برای حل مشکلات و ایجاد تبادل تجار برای اداره این زنجیره‌های تامین گرد هم می‌آورد. کسب‌وکارهای انتفاعی پوشاک به اهداف سازمان‌های غیرانتفاعی فرهنگی مانند Rhodes Trust و بنیاد المپیک برای فرهنگ و میراث دست می‌یابند. و به لطف اینترنت، هر شخصی در هر کشوری می تواند آنچه را که دوست دارد با مخاطبان جهانی از طرفداران به اشتراک بگذارد. این چیزی است که یک جهان غنی جهانی شده به نظر می رسد.
بخشی از مقاله مد سریع ، تجارت جهانی و فراوانی پایداری
