مجله بنیادی
در سال های اخیر، پرینت سه بعدی به طور فزاینده ای مطرح شده است. از پزشکی، هوافضا، طراحی و ساخت و ساز - هر روز اخباری در مورد پیشرفت‌ها، نوآوری‌ها و پیشرفت‌ها در صنعت تولید مواد افزودنی به گوش می‌رسد. با این حال، در یک صنعت خاص، هنوز در مورد پیشرفت های مربوط به پرینت سه بعدی بسیار آرام است. ما در مورد صنعت مد صحبت می کنیم. نمی توان انکار کرد که اولین آزمایش ها و پیشرفت ها در لباس های پرینت سه بعدی به تازگی ثبت شده است. با این حال، اگر این تحولات در مد را کمی دقیق‌تر دنبال کرده باشید، ممکن است متوجه شده باشید که اینها مد رده بالایی هستند، یعنی لباس‌هایی که برای باند فرودگاه و فرش قرمز ایجاد شده‌اند و نه برای پوشیدن روزمره. دلیل اینکه چرا ترکیب چاپ سه بعدی و لباس بسیار دشوار به نظر می رسد بسیار ساده است: مواد مورد استفاده در چاپ سه بعدی، عمدتاً پلاستیک و فلز، به اندازه کافی انعطاف پذیر نیستند. برای مقابله با این مشکل، برخی از علاقه مندان به مد و سه بعدی به دنبال گزینه های مناسب بوده اند و در نهایت به یک راه حل رسیده اند: لباس بافتنی سه بعدی. اما، لباس بافتنی سه بعدی دقیقا چیست؟ روش تولید آن چه تفاوتی با ساخت افزودنی و تولید نساجی معمولی دارد؟ آیا لباس‌های بافتنی سه‌بعدی به‌عنوان پوشاک آماده برای مصرف‌کنندگان عادی در آینده نزدیک در دسترس خواهند بود؟ ما با جزئیات بیشتری به انتهای این مبحث رسیدیم و همه این سؤالات را با کمک نظرات تخصصی مختلف از این صنعت روشن می کنیم.
www.3dnatives.com/en/3d-printing-knitwear-220720215/
برای درک اصل بافتنی سه بعدی و تفاوت ها و شباهت های آن با پرینت سه بعدی، ابتدا لازم است نگاهی به تعاریف بیندازیم. Gihan Amarasiriwardena، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل وزارت تامین، پرینت سه بعدی را اینگونه تعریف می کند: «در پرینت سه بعدی، محصولات قالب گیری شده (مانند پلاستیک) با افزودن لایه ای از مواد (اغلب پلاستیک یا مصنوعی) مطابق با داده های داده شده تولید می شوند. طراحی دیجیتال "چاپ شده" است." Rosanne van der Meer، طراح و بنیانگذار New Industrial Order، تعریف گسترده تری ارائه می دهد: "چاپ سه بعدی تولید یک شکل سه بعدی بر اساس رشته ای است که توسط یک ماشین تشکیل می شود." در واقع، چاپ سه بعدی است. همه چیز در مورد ماشین های کنترل شده توسط کامپیوتر که اجسام سه بعدی را ایجاد می کنند و آنها را لایه به لایه می سازند. اکنون این سؤال باقی می‌ماند که آیا لباس‌های بافتنی سه‌بعدی بر اساس همان اصل ساخته می‌شوند یا خیر.
در پرینت سه بعدی، جسم لایه به لایه به صورت افزودنی ساخته می شود.
تولید لباس بافتنی سه بعدی
فرآیند تولید پارچه های بافتنی سه بعدی کاملاً مشابه سایر اشیاء سه بعدی است. هر دو در یک کامپیوتر شروع می شوند: نرم افزار CAD برای ایجاد طرح و در نهایت برای به دست آوردن یک زبان برنامه نویسی استفاده می شود. سپس کدهای دیجیتالی به دستگاه ارسال می شود و سپس فرآیند تولید آغاز می شود. با این حال، ماشین مورد استفاده در جایی است که لباس بافتنی و چاپ سه بعدی سنتی از هم جدا می شوند. تفاوت اصلی با تولید افزودنی این است که این دستگاه یک چاپگر سه بعدی نیست که رشته یا پودر را از طریق اکسترودر پردازش کند، بلکه یک ماشین بافندگی است که می تواند با یکپارچه کردن نخ به نخ، لباس سه بعدی را در یک پاس تولید کند. در نتیجه، لازم به ذکر است که اصل اساساً یکسان است که هر دو مبتنی بر نرم افزار هستند و به صورت افزودنی تولید می شوند، اما ماده تفاوت زیادی بین این دو روش ایجاد می کند.
بنابراین، به سختی تعجب آور است که کارشناسان صنعت در این مورد موافق باشند که کالاهای بافتنی سه بعدی با استفاده از چاپ سه بعدی تولید نمی شوند، بلکه بافندگی سه بعدی یک فناوری به خودی خود است. جرارد روبیو، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت Kniterate، یک شرکت فروش ماشین‌های بافندگی دیجیتال سه بعدی، در مورد ماشین‌های شرکتش و استفاده از کلمه 3D در رابطه با روش تولید می‌افزاید: «این ماشین‌ها قابلیت بافندگی سه بعدی را دارند. . اما این ماشین‌ها لزوماً ماشین‌های بافندگی سه بعدی نیستند.» این به این دلیل است که لباس های تخت و تک لایه مانند روسری را می توان با دستگاه Kniterate نیز چاپ کرد که جنبه تولید افزودنی را حذف می کند. Rosanne van der Meer می افزاید که او عمداً از اصطلاح "لباس بافتنی چاپ سه بعدی" برای محصولات خود استفاده می کند تا تمایز واضحی بین لباس بافتنی سه بعدی و لباس بافتنی معمولی ایجاد کند.
این مطلب ادامه دارد
