مجله بنیادی
برف کجاست؟ برندهای اسنوبورد سعی می کنند خودشان پیدا کنند.
این شرکت اکنون در حال مبارزه برای زنده نگه داشتن فصل دوست داشتنی خود(و سودآورترین) فصل خود است، اما همچنین مجبور است از گرما محافظت کند. اگرچه می‌خواهد اسنوبورد را نجات دهد، اما می‌داند که باید از آن فراتر رود. برتون در حال تلاش برای این تعادل دشوار از طریق ترکیبی از شیوه‌های زیست‌محیطی، ترویج سیاست‌هایی برای حفاظت از زمستان، و تلاش‌هایی برای تنوع بخشیدن و گسترش اسنوبورد است، که مدت‌هاست توسط سواران سفیدپوست و عمدتاً مرفه تحت سلطه بوده است.
"ما نمی توانیم آن را نادیده بگیریم"
در سال 1977، جیک برتون کارپنتر، برتون را از انبار خود در ورمونت تأسیس کرد. دونا کارپنتر اکنون مالک این شرکت است و پس از مرگ همسرش در سال 2019 آن را به دست گرفت. در آگوست سال گذشته، بلومبرگ گزارش داد که این شرکت خصوصی و خانوادگی در حال بررسی فروش است، اگرچه خانم کارپنتر بعداً آن را رد کرد.
کوه‌های گرین در ورمونت بسیار کوچک‌تر از قله‌های غرب هستند، اما این ایالت با محبوبیت اسنوبورد شناخته شده است. در سال 1983، کوه استراتن، در جنوب ورمونت، به اولین استراحتگاهی تبدیل شد که از اسنوبورد سواران استقبال کرد، سپس برنامه های آموزشی را برای آنها ایجاد کرد. ایده هاف پایپ ضد گرانش - یک ویژگی U شکل طولانی که از اسکیت بورد به عاریت گرفته شده است و اسنوبرد سواران را به بلندای هوا پرتاب می کند - در این ایالت ایجاد شد. بسیاری از ورزشکاران برتر این ورزش نیز در آنجا پرورش یافتند.
در طول سال‌ها، زمستان‌های ورمونت به‌طور قابل‌اعتمادی سرد بود و طوفان برف رایج بود. هر بار که 24 اینچ یا بیشتر سقوط می کرد، آقای کارپنتر به کارمندان خود در برلینگتون، وی تی، یک روز تعطیل می داد تا به شیب ها بروند.
اکنون شکل جدیدی از زمستان در حال شکل گیری است، زمستانی که گرفتار ضربه های گرم و باران است. یک ارزیابی اخیر از دانشگاه ورمونت هشدار داد که تا سال 2080، فصل اسکی این ایالت ممکن است یک ماه کوتاه شود. همانطور که طوفان های خوب کمتر قابل اعتماد می شوند، برتون قوانین روز برفی خود را کاهش داده است و اکنون در صورت پیش بینی یک پا یا بیشتر تعطیل می شود.
