مجله بنیادی
مد اسلامی به عنوان یک پدیده از ترکیب مجموعه ای از اعمال اسلامی (که در آن نیاز به پوشاندن مجموعه خاصی از اعضای بدن وجود دارد) و نیاز و تمایل فزاینده برای گنجاندن این اقلام خاص لباس در صنعت مد گسترده نشات می گیرد. رشد جهانی «بخش مصرف‌کننده اسلامی، که صریحاً پیوندهایی بین دین‌داری و مد ایجاد می‌کند و مسلمانان را تشویق می‌کند که هم پوشیده باشند و هم شیک پوش، متواضع و زیبا باشند»، نسبتاً تازه است: مد اسلامی به عنوان یک پدیده خاص از دهه 1980 شروع به ظهور کرد.
جدیدترین تحولات در این زمینه باعث ایجاد یک گفتمان عمومی متنوع در یک سری سطوح مختلف، از سیاسی، مذهبی و فرهنگی شده است. مواضع مختلفی توسط شرکت کنندگان مختلف در بحث سیاست و فرهنگ مد اسلامی اتخاذ می شود.
بازار مد اسلامی امروزه جایگاهی به سرعت در حال گسترش را ارائه می دهد که هنوز در مقیاس جهانی خالی است. برندهای بزرگ در تلاش هستند تا مجموعه‌های خود را در رابطه با مراسم مذهبی مسلمانان ارائه دهند، اما بدون هیچ تلاش مشهودی برای تأمین امنیت مشتریان مسلمان در کشورهای غربی، فضا را برای طراحان جوان نوظهور عمدتاً از کشورهای مسلمان فراهم می‌کنند. در امارات متحده عربی، به ویژه دبی، به طور پیوسته در حال ایجاد زمینه برای تبدیل شدن به مرکز مد اسلامی با منطقه طراحان بسیار سرپرست و مسکن مارک های برجسته اسلامی هستند.
تاریخچه مد اسلامی
برای درک بحث بر سر مد اسلامی و چگونگی تکامل آن، درک معنای تاریخی و مذهبی پشت لباس ضروری است. مهم است که به یاد داشته باشید که سبک های خاص لباس در دوره های زمانی و در مناطق جغرافیایی متفاوت است. قدمت لباس عربی به قرن سیزدهم برمی‌گردد - مردان و زنان این دوره زمانی هر دو لباس تن پوش ساده با لباسی گشاد بر سر خود می‌پوشیدند. تفاوت بین جنسیت ها این بود که زنان باید بیشتر بدن خود را بپوشانند و معمولاً اکسسوری ها و تزیینات بیشتری داشتند. منطقه دیگری که تا حد زیادی بر پوشش مدرن اسلامی تأثیر گذاشته است، ترکیه است. این لباس با لباس عربی متفاوت بود زیرا «مجموعه سنتی ترکی برای مردان یا زنان شامل شلوارهای گشاد (شالوار، دون) و پیراهن (گملک) بود که روی آن انواع ژاکت (سبکن)، جلیقه و کت های بلند وجه اشتراک این دو منطقه با پوشش آنها این بود که لباسی که مردم می پوشیدند نشان دهنده موقعیت اجتماعی آنها بود.
در مناطق عربی مانند عراق و فلسطین، نحوه پوشاندن سر، عمامه یا شال مردان با وضعیت آنها مرتبط بود. در ترکیه علاوه بر لایه‌بندی لباس‌ها و استفاده از مواد «غنی‌تر» از روسری برای نشان دادن وضعیت استفاده می‌کردند. از آنجایی که لباس عربی بسیار قبل از لباس ترکی و سایر مناطق بوده است، واضح است که تأثیر زیادی بر مد اسلامی در تمام فرهنگ های بعدی داشته است. بخش بزرگی از بازار مد اسلامی کنونی، لباس‌های سر زنانه است. اگرچه قرار بود زن و مرد هر دو لباس متواضعانه بپوشند، "حجاب وسیله ای برای تشخیص زن و مرد و وسیله ای برای کنترل میل جنسی مردان است". در سنت اسلامی چهار سبک اصلی پوشیدن حجاب یا روسری وجود دارد. اولی، حجاب نام دارد. حجاب با یک یا دو روسری درست می شود که هم سر و هم گردن را می پوشاند. ممکن است صورت بدون حجاب باقی بماند. این سبک بیشتر در غرب دیده می شود و همچنان در کشورهای خاورمیانه محبوب است.
حجاب بعدی نقاب نام دارد که تمام بدن و صورت را می پوشاند و در عین حال روزنه ای برای چشم ها می گذارد. دو سبک اصلی نقاب وجود دارد. نیم نقاب با روسری که صورت را می پوشاند و چشم ها و قسمتی از پیشانی را بدون پوشش می گذارد، مشخص می شود. نقاب خلیجی فقط شکاف های باریکی برای چشم ها ایجاد می کند. چادر سوم چادر است که شالی تمام بدن است که در گردن بسته می شود. سر و بدن به این سبک پوشانده شده است، در حالی که چهره را نمایان می کند. این سبک معمولا در ایران دیده می شود. سبک چهارم حجاب، برقع نامیده می شود. برقع پوششی است برای تمام بدن که تمام صورت و بدن در آن پوشیده شده و یک صفحه مشبک در جلوی چشم ها قرار دارد.
