مجله بنیادی
اغراق آمیز نیست اگر بگوییم سال 2023 سال میشل یوه است. این هنرمند پس از برنده شدن جوایز اسکار، گلدن گلوب و SAG برای بازی در فیلم همه چیز به یکباره، جایزه زنان در حرکت 2023 توسط کرینگ و فستیوال کن در ماه می امسال به او اهدا خواهد شد.
از زمان راه اندازی آن در سال 2015، جایزه Women in Motion به تجلیل و تجلیل از زنان در زمینه فرهنگ و هنر اختصاص داده شده است که بینش و خلاقیت آنها به پیشبرد تکامل کمک می کند.
از رقصنده گرفته تا بازیگر و تهیه کننده، میشل یئو به دلیل به چالش کشیدن کلیشه ها از طریق آثارش شناخته شده است و هرگز از دست زدن به موضوعاتی مانند تنوع، نژادپرستی و سن گرایی نمی ترسد. من معتقدم که زمان در حال تغییر است. فراگیری بسیار بیشتری وجود دارد. تنوع بیشتری وجود دارد. به من نگاه کن. من 40 سال است که در این تجارت هستم و بالاخره توانستم شماره یک در برگه تماس باشم. این فقط نشان می دهد که اگر به خود ایمان داشته باشید، اگر باور داشته باشید و در کاری که انجام می دهید اشتیاق داشته باشید، تسلیم نمی شوید.» «آن سقف شیشه‌ای هر چه بود، فقط با نینجا بیرونش کردیم، شکستیم... ما بر سر دوراهی هستیم. تغییر از قبل شروع شده است.»
در یک بیانیه مطبوعاتی، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل کرینگ فرانسوا-هنری پینو به میشل یئو احترام گذاشت: «میشل یئو از طریق نقش‌های نمادین خود توانسته است هر کلیشه‌ای را در هم بشکند. همراه با جشنواره کن، ما می خواستیم از سهم قابل توجه او در سینما و توانایی او در الهام بخشیدن به نسل های آینده با استعداد بشناسیم. اهدای جایزه Women In Motion به او انتخاب واضحی بود."
میشل یوه زاده شده Yeoh Choo Kheng؛ او که یک هنرپیشه مالزیایی است. و در فیلم‌های اولیه‌اش در هنگ‌کنگ به عنوان میشل خان شناخته می‌شود، پس از بازی در مجموعه‌ای از فیلم‌های اکشن هنگ‌کنگ که در آن بدل‌کاری‌های خودش را انجام داد، در دهه 1990 به شهرت رسید، مانند بله، خانم (1985)، جنگجویان باشکوه (1987) ، داستان پلیس 3: سوپر پلیس (1992)، سه قهرمانی (1993) و سلاح مقدس (1993).
پس از نقل مکان به ایالات متحده، یئو با بازی در فیلم جیمز باند فردا هرگز نمی میرد (1997) و در فیلم هنرهای رزمی آنگ لی، ببر خیزان، اژدهای پنهان (2000) شهرت بین المللی به دست آورد، که دومی برای آن نامزد جایزه بفتا شد. جایزه بهترین بازیگر زن نقش اول. برای نقش مادری غرق در گشت و گذار در چندجهانی در همه چیز همه جا به یکباره (2022)، او برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد و اولین آسیایی[a] شد که این جایزه را برد و اولین مالزیایی برنده شد. یک جایزه اسکار در هر بخش.
از دیگر آثار یئو می توان به خاطرات یک گیشا (2005)، آفتاب (2007)، مومیایی: مقبره امپراتور اژدها (2008)، سلطنت قاتلان (2010)، پاندای کونگ فو کار 2 (2011)، و بانو (2011) اشاره کرد. ، جایی که او آنگ سان سوچی را به تصویر کشید. او در کمدی های عاشقانه Crazy Rich Asian (2018و Last Christmas 2019) و فیلم Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021) از دنیای سینمایی مارول نقش های مکمل ایفا کرد. در تلویزیون، Yeoh در Star Trek: Discovery (2017-2020) و The Witcher: Blood Origin (2022) بازی کرده است.
وب سایت جمع آوری نقد و بررسی فیلم Rotten Tomatoes او را به عنوان بهترین قهرمان اکشن تمام دوران در سال 2008 معرفی کرد. در سال 1997، او توسط People به عنوان یکی از "50 زیباترین افراد جهان" انتخاب شد، و در سال 2009 همان مجله او را به عنوان یکی از "35 زیبای تمام زمان های صفحه نمایش" معرفی کرد. در سال 2022، تایم او را در فهرست سالانه خود و نماد سال خود به عنوان یکی از 100 فرد تأثیرگذار جهان معرفی کرد.
یئو در 6 اوت 1962 در ایپوه، پراک در خانواده جانت یئو و داتوک یئو کیان تک (1925-2014) به دنیا آمد. پدرش "سری ماجو" را در سال 1975 تاسیس کرد، یک سرویس مربی بزرگ بین شهری در مالزی و سنگاپور و رئیس انجمن چینی مالزی در ایالت پراک شد. با وجود اینکه هوکین و اصل و نسب کانتونی داشت، او با صحبت کردن به زبان انگلیسی با پدرش بزرگ شد و می‌توانست مقداری زبان کانتونی مالزی را از مادربزرگ مادری‌اش که با آنها زندگی می‌کرد، بفهمد. او یاد گرفت که در دهه 1980 به زبان کانتونی صحبت کند و در دهه 2000 کمی ماندارین صحبت کند. با وجود آن، او هرگز خواندن و نوشتن چینی را یاد نگرفت، که بزرگترین پشیمانی او بود.
یئو از سنین پایین علاقه زیادی به رقص داشت و از چهار سالگی باله را شروع کرد. او در صومعه اصلی Ipoh، یک مدرسه متوسطه دخترانه، به عنوان دانش آموز ابتدایی تحصیل کرد. در سن 15 سالگی، او با پدر و مادرش به بریتانیا نقل مکان کرد، جایی که او در مدرسه هاموند، چستر ثبت نام کرد، جایی که او شروع به آموزش به عنوان یک رقصنده باله کرد. Yeoh بعدها در آکادمی سلطنتی رقص لندن تحصیل کرد و در رشته باله تحصیل کرد. با این حال، آسیب ستون فقرات او را از تبدیل شدن به یک رقصنده حرفه ای باله منع کرد، و او توجه خود را به رقص و هنرهای دیگر معطوف کرد. او در سال 1982 مدرک لیسانس هنر در هنرهای خلاق را با یک خرده درام در سال 1982 دریافت کرد.
